Yunanlılar’ın sanata, bilime verdikleri kıymet yardımı ile astronomi Yunanistan’da kısa sürede mühim ilerlemeler kaydetti. M., ö. Vı. yüzyılda Miletos’lu Thaies bu konuda çok çalıştı, M. ö. 525 yılında bir güneş tutulmasını önceden hesaplamayı başardı.
M. ö. ııı. yüzyılda meşhur Babilli bilgin Berossos, astronomiye duyduğu merak üzerine rahiplikten ayrılmış, Atina’ya gitmişti. Uzun müddet astronomi üzerinde araştırmalar yaptıktan sonra ömrünün sonlarına doğru da Kos (ıstankoy) adasına yerleşerek bir astronomi okulu kurdu. M. ö. Vı. yüzyılda Pythagoras Mısır’a ve Doğu’ya yaptığı seyahatlerde sabah ve akşam yıldızların tanınmasını, Yer’in de serbest bir küre olduğunu, yörüngesinin eğik bulunduğunu öğrendi. yine Eski Yunan bilginlerinden Aristarkhos ile Eratostene, M. ö. ııı. ve ıı. yüzyıllarda Güneş’le Yer arasındaki uzaklığı, Yer’in büyüklüğünü ölçmeye çalıştılar.
ilk yıldız kataloğu M. ö. ııı. yüzyılda iskenderiye’de Yunanlı astronomlar tarafından yapıldı.
(M. ö. ıı. yüzyılda) Hipparkhos ve Ptolemaios gibi eski çağların en meşhur iki astronomi bilgini yetiştiğini görüyoruz. Hipparkhos dönencel yılın ve yıldızıl yılın uzunluklarını, gezegenlerin kavuşum sürelerini, Yer’in ve Ay’ın yörüngesinin eğimini hesaplamıştır.
O zamanın aletleriyle, bugünkü âletler arasındaki farkın büyüklüğü düşünülürse bu hesapların doğruya çok yakın oldukları hayretle görülmekte.
Hipparkhos Yer’in sabit durup, onun etrafında göğün döndüğünü ispat etmeye çalıştı. ilk defa olarak gök küresini meridyenlere bölmeyi düşündü. ayrıca 1080 yıldızlık bir yıldız katalogu yaptı, yıldızları parlaklık derecelerine göre 6 sınıfa ayırdı. Ptolemaios bu sınıflandırmayı «Megale Syntaksis tes As-tronornias» (Büyük Astronomi Sistemi) adlı eserinde daha da geliştirdi, yeni bir katalog yaptı. Bu katalog “uzun süre kullanılmış ve maksimum yıldız, katalogu şekilde kalmıştır.” öte yandan, Ptolemaios gezegenlerin hareketlerini takip etmeyi, yerlerini önceden haber vermeyi veren bir usul bulmuştu.
